αναπαυτικός

Greek

Adjective

αναπαυτικός • (anapaftikós) m (feminine αναπαυτική, neuter αναπαυτικό)

1. snug, cosy
2. comfortable, restful

Declension

Declension of αναπαυτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναπαυτικός •	αναπαυτική •	αναπαυτικό •	αναπαυτικοί •	αναπαυτικές •	αναπαυτικά •
genitive	αναπαυτικού •	αναπαυτικής •	αναπαυτικού •	αναπαυτικών •	αναπαυτικών •	αναπαυτικών •
accusative	αναπαυτικό •	αναπαυτική •	αναπαυτικό •	αναπαυτικούς •	αναπαυτικές •	αναπαυτικά •
vocative	αναπαυτικέ •	αναπαυτική •	αναπαυτικό •	αναπαυτικοί •	αναπαυτικές •	αναπαυτικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αναπαυτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αναπαυτικός, etc.)

Related terms

• see: αναπαύω (anapávo, “to give a rest, to give comfort”)