marskalk
Swedish
Etymology
From Middle Low German marschalk, from Old Saxon *marhskalk, from Proto-West Germanic *marhaskalk, from *marh (“horse”) + *skalk (“servant”).
Noun
marskalk c
- a marshal
Declension
Declension of marskalk | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | marskalk | marskalken | marskalkar | marskalkarna |
Genitive | marskalks | marskalkens | marskalkars | marskalkarnas |