gardziel

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish garciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡar.d͡ʑɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ard͡ʑɛl
• Syllabification: gar‧dziel

Noun

gardziel f

1. (literary, often figurative) throat, especially of an animal

Declension

Declension of gardziel

	singular	plural
nominative	gardziel	gardziele
genitive	gardzieli	gardzieli
dative	gardzieli	gardzielom
accusative	gardziel	gardziele
instrumental	gardzielą	gardzielami
locative	gardzieli	gardzielach
vocative	gardzieli	gardziele

Related terms

noun

• gardło

 

Further reading

• gardziel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gardziel in Polish dictionaries at PWN