Harput

See also: harput

English

Etymology

From Turkish Harput.

Proper noun

Harput

1. Alternative form of Kharput

Anagrams

• prutah

---

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈhɑɾput]

Proper noun

Harput

1. Kharput

Declension

    declension of Harput

	singular	plural
nominative	Harput	Harputlar / Harput'lar
accusative	Harput'u	Harputları / Harput'ları
dative	Harput'a	Harputlara / Harput'lara
locative	Harput'ta	Harputlarda / Harput'larda
ablative	Harput'tan	Harputlardan / Harput'lardan
genitive	Harput'un	Harputların / Harput'ların

    possessive of Harput

	singular	plural
benim (my)	Harput'um	Harputlarım / Harput'larım
senin (your)	Harput'un	Harputların / Harput'ların
onun (his/her/its)	Harput'u	Harputları / Harput'ları
bizim (our)	Harput'umuz	Harputlarımız / Harput'larımız
sizin (your)	Harput'unuz	Harputlarınız / Harput'larınız
onların (their)	Harput'u / Harputları / Harput'ları	Harputları / Harput'ları

Derived terms

• Harputlu

See also

• Elâzığ