Kürtçe

See also: kurtce

Turkish

Etymology

Kürt +‎ -çe

Pronunciation

• IPA^(key): /cyɾtˈtʃe/

Proper noun

Kürtçe

1. Kurdish (language)

Declension

declension of Kürtçe

	singular, uncountable (tekil, sayılamaz)
nominative (yalın)	Kürtçe
accusative (belirtme)	Kürtçeyi
dative (yönelme)	Kürtçeye
locative (bulunma)	Kürtçede
ablative (çıkma)	Kürtçeden
genitive (tamlayan)	Kürtçenin