Manninen
Finnish
Etymology
From a medieval spoken form of the given names Hermanni, Magnus or Immanuel + -nen.
Pronunciation
Proper noun
Manninen
- a surname transferred from the given name
Declension
Inflection of Manninen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | Manninen | Manniset | |
genitive | Mannisen | Mannisten Mannisien | |
partitive | Mannista | Mannisia | |
illative | Manniseen | Mannisiin | |
singular | plural | ||
nominative | Manninen | Manniset | |
accusative | nom. | Manninen | Manniset |
gen. | Mannisen | ||
genitive | Mannisen | Mannisten Mannisien | |
partitive | Mannista | Mannisia | |
inessive | Mannisessa | Mannisissa | |
elative | Mannisesta | Mannisista | |
illative | Manniseen | Mannisiin | |
adessive | Mannisella | Mannisilla | |
ablative | Manniselta | Mannisilta | |
allative | Manniselle | Mannisille | |
essive | Mannisena | Mannisina | |
translative | Manniseksi | Mannisiksi | |
abessive | Mannisetta | Mannisitta | |
instructive | — | Mannisin | |
comitative | See the possessive forms below. |