Najwyższy

See also: najwyższy

Polish

Etymology

Literally, “Most High”.

Pronunciation

• IPA^(key): /najˈvɨʂ.ʂɨ/
• Rhymes: -ɨʂʂɨ
• Syllabification: Naj‧wyż‧szy
• Homophone: najwyższy

Proper noun

Najwyższy m pers

1. (nominalized, literary, biblical, Judaism, theology) Most High (one of the titles of God; Supreme, most magnificent)

Declension

Declension of Najwyższy

	singular
nominative	Najwyższy
genitive	Najwyższego
dative	Najwyższemu
accusative	Najwyższego
instrumental	Najwyższym
locative	Najwyższym
vocative	Najwyższy

Further reading

• Najwyższy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Najwyższy in Polish dictionaries at PWN