Niemcy

Polish

Etymology

From Niemiec +‎ -y.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɲɛ.mt͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛmt͡sɘ
• Syllabification: Nie‧mcy

Proper noun

Niemcy nvir pl (related adjective niemiecki)

1. Germany (a country in Central Europe, formed in 1949 as West Germany, with its provisional capital Bonn until 1990, when it incorporated East Germany)

Declension

Declension of Niemcy

	plural
nominative	Niemcy
genitive	Niemiec
dative	Niemcom
accusative	Niemcy
instrumental	Niemcami
locative	Niemczech
vocative	Niemcy

Related terms

adjectives

• niemieckojęzyczny

nouns

• Niemiaszek
• niemiec
• Niemiec
• niemiecczyzna
• niemieckość
• Niemka

See also

countries in Europe: kraje Europy (appendix)edit

• Albania
• Andora
• Armenia
• Austria
• Azerbejdżan
• Belgia
• Białoruś
• Bośnia i Hercegowina
• Bułgaria
• Chorwacja
• Cypr
• Czarnogóra
• Czechy
• Dania
• Estonia
• Finlandia
• Francja
• Grecja
• Gruzja
• Hiszpania
• Holandia, Niderlandy
• Irlandia
• Islandia
• Kazachstan
• Kosowo
• Liechtenstein
• Litwa
• Luksemburg
• Łotwa
• Macedonia Północna
• Malta
• Mołdawia
• Monako
• Niemcy
• Norwegia
• Polska
• Portugalia
• Rosja
• Rumunia
• San Marino
• Serbia
• Słowacja
• Słowenia
• Szwajcaria
• Szwecja
• Turcja
• Ukraina
• Watykan
• Węgry
• Wielka Brytania
• Włochy

Noun

Niemcy m pers

1. nominative/vocative plural of Niemiec

Further reading

• Niemcy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Niemcy in Polish dictionaries at PWN
• Niemcy in PWN's encyclopedia