Onni
Finnish
Etymology
From onni (“happiness”). First recorded in 1835 - one of the first examples of the revival of given names of Finnish origin.
Pronunciation
Proper noun
Onni
- a male given name.
Usage notes
- Popular in early 20th century and again in the 2000s.
Declension
Inflection of Onni (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Onni | Onnit | ||
genitive | Onnin | Onnien | ||
partitive | Onnia | Onneja | ||
illative | Onniin | Onneihin | ||
singular | plural | |||
nominative | Onni | Onnit | ||
accusative | nom. | Onni | Onnit | |
gen. | Onnin | |||
genitive | Onnin | Onnien | ||
partitive | Onnia | Onneja | ||
inessive | Onnissa | Onneissa | ||
elative | Onnista | Onneista | ||
illative | Onniin | Onneihin | ||
adessive | Onnilla | Onneilla | ||
ablative | Onnilta | Onneilta | ||
allative | Onnille | Onneille | ||
essive | Onnina | Onneina | ||
translative | Onniksi | Onneiksi | ||
abessive | Onnitta | Onneitta | ||
instructive | — | Onnein | ||
comitative | See the possessive forms below. |