Reconstruction:Latin/brigna
Latin
Etymology
Borrowed from Gaulish *brignā, from Proto-Celtic *brixs (“hill”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈbriɡ.na/, [ˈbrɪŋnä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈbriɲ.ɲa/, [ˈbriɲːä]
Noun
*brigna f (oblique *brignam); first declension
Inflection
First declension.
Italo-Western declension of *brigna | ||||
---|---|---|---|---|
Number | Singular | Plural | ||
nominative | *brẹ́gna | *brẹ́gnę | ||
genitive | *brẹ́gnę | *brẹgnárọ | ||
dative | *brẹ́gnę | *brẹ́gnis | ||
accusative-ablative | *brẹ́gnã | *brẹ́gnas |