Reconstruction:Proto-Germanic/liutį̄
Jump to navigation
Jump to search
Proto-Germanic[edit]
Etymology[edit]
From *leutaz (“deceitful”) + *-į̄.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
*liutį̄ f[1]
Inflection[edit]
īn-stemDeclension of *liutį̄ (īn-stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *liutį̄ | *liutīniz | |
vocative | *liutį̄ | *liutīniz | |
accusative | *liutīnų | *liutīnunz | |
genitive | *liutīniz | *liutīnǫ̂ | |
dative | *liutīni | *liutīmaz | |
instrumental | *liutīnē | *liutīmiz |
Descendants[edit]
References[edit]
- ^ Orel, Vladimir (2003) “*leutīn”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden: Brill, →ISBN, page 243