Reconstruction:Proto-West Germanic/hwītaþornu
Jump to navigation
Jump to search
Proto-West Germanic[edit]
Etymology[edit]
From *hwīt (“white”) + *þornu (“thorn; briar”).
Noun[edit]
*hwītaþornu m
- hawthorn
- Synonym: *haguþurnu
Inflection[edit]
u-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *hwītaþornu | |
Genitive | *hwītaþornō | |
Singular | Plural | |
Nominative | *hwītaþornu | *hwītaþurniwi, *hwītaþornō |
Accusative | *hwītaþornu | *hwītaþornū |
Genitive | *hwītaþornō | *hwītaþurniwō |
Dative | *hwītaþurniwi, *hwītaþornō | *hwītaþornum |
Instrumental | *hwītaþornu | *hwītaþornum |
Descendants[edit]
- Old English: *hwītþorn
- Middle English: whiteþorn, whitethorn, witþorn, whitthorn
- English: whitethorn
- Middle English: whiteþorn, whitethorn, witþorn, whitthorn
- Old High German: wīzdorn