Taru
See also: taru
Finnish
Etymology
Pet form of Swedish (from Danish) Dagmar, also associated with Finnish taru (“legend”).
Pronunciation
Proper noun
Taru
- a female given name.
Declension
Inflection of Taru (Kotus type 1/valo, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Taru | Tarut | ||
genitive | Tarun | Tarujen | ||
partitive | Tarua | Taruja | ||
illative | Taruun | Taruihin | ||
singular | plural | |||
nominative | Taru | Tarut | ||
accusative | nom. | Taru | Tarut | |
gen. | Tarun | |||
genitive | Tarun | Tarujen | ||
partitive | Tarua | Taruja | ||
inessive | Tarussa | Taruissa | ||
elative | Tarusta | Taruista | ||
illative | Taruun | Taruihin | ||
adessive | Tarulla | Taruilla | ||
ablative | Tarulta | Taruilta | ||
allative | Tarulle | Taruille | ||
essive | Taruna | Taruina | ||
translative | Taruksi | Taruiksi | ||
abessive | Tarutta | Taruitta | ||
instructive | — | Taruin | ||
comitative | See the possessive forms below. |