açıklatma

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Noun

[edit]

açıklatma (definite accusative açıklatmayı, plural açıklatmalar)

  1. verbal noun of açıklatmak

Declension

[edit]
Inflection
Nominative açıklatma
Definite accusative açıklatmayı
Singular Plural
Nominative açıklatma açıklatmalar
Definite accusative açıklatmayı açıklatmaları
Dative açıklatmaya açıklatmalara
Locative açıklatmada açıklatmalarda
Ablative açıklatmadan açıklatmalardan
Genitive açıklatmanın açıklatmaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular açıklatmam açıklatmalarım
2nd singular açıklatman açıklatmaların
3rd singular açıklatması açıklatmaları
1st plural açıklatmamız açıklatmalarımız
2nd plural açıklatmanız açıklatmalarınız
3rd plural açıklatmaları açıklatmaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular açıklatmamı açıklatmalarımı
2nd singular açıklatmanı açıklatmalarını
3rd singular açıklatmasını açıklatmalarını
1st plural açıklatmamızı açıklatmalarımızı
2nd plural açıklatmanızı açıklatmalarınızı
3rd plural açıklatmalarını açıklatmalarını
Dative
Singular Plural
1st singular açıklatmama açıklatmalarıma
2nd singular açıklatmana açıklatmalarına
3rd singular açıklatmasına açıklatmalarına
1st plural açıklatmamıza açıklatmalarımıza
2nd plural açıklatmanıza açıklatmalarınıza
3rd plural açıklatmalarına açıklatmalarına
Locative
Singular Plural
1st singular açıklatmamda açıklatmalarımda
2nd singular açıklatmanda açıklatmalarında
3rd singular açıklatmasında açıklatmalarında
1st plural açıklatmamızda açıklatmalarımızda
2nd plural açıklatmanızda açıklatmalarınızda
3rd plural açıklatmalarında açıklatmalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular açıklatmamdan açıklatmalarımdan
2nd singular açıklatmandan açıklatmalarından
3rd singular açıklatmasından açıklatmalarından
1st plural açıklatmamızdan açıklatmalarımızdan
2nd plural açıklatmanızdan açıklatmalarınızdan
3rd plural açıklatmalarından açıklatmalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular açıklatmamın açıklatmalarımın
2nd singular açıklatmanın açıklatmalarının
3rd singular açıklatmasının açıklatmalarının
1st plural açıklatmamızın açıklatmalarımızın
2nd plural açıklatmanızın açıklatmalarınızın
3rd plural açıklatmalarının açıklatmalarının

Verb

[edit]

açıklatma

  1. second-person singular negative imperative of açıklatmak

Further reading

[edit]
  • açıklatma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu