aðalréttur

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Icelandic

[edit]

Etymology

[edit]

From aðal- +‎ réttur.

Noun

[edit]

aðalréttur f (genitive singular aðalréttar, nominative plural aðalréttir)

  1. main course (dish of a meal)

Declension

[edit]
    Declension of aðalréttur
m-s3 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative aðalréttur aðalrétturinn aðalréttir aðalréttirnir
accusative aðalrétt aðalréttinn aðalrétti aðalréttina
dative aðalrétt aðalréttnum aðalréttum aðalréttunum
genitive aðalréttar aðalréttarins aðalrétta aðalréttanna

Further reading

[edit]