aðili

See also: adili and adilî

Icelandic

Etymology

From Old Norse aðili.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːðɪ(ː)lɪ/

Noun

aðili m (genitive singular aðila, nominative plural aðilar)

1. party (to a contract, etc.); member

Declension

declension of aðili

m-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	aðili	aðilinn	aðilar	aðilarnir
accusative	aðila	aðilann	aðila	aðilana
dative	aðila	aðilanum	aðilum	aðilunum
genitive	aðila	aðilans	aðila	aðilanna

In older or legal texts, it often still retains its inflexive -j-:

declension of aðili

m-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	aðili	aðilinn	aðiljar	aðiljarnir
accusative	aðilja	aðiljann	aðilja	aðiljana
dative	aðilja	aðiljanum	aðiljum	aðiljunum
genitive	aðilja	aðiljans	aðilja	aðiljanna