abavia
Latin
Etymology
From ab + avia (“grandmother”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /aˈba.u̯i.a/, [äˈbäu̯iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /aˈba.vi.a/, [äˈbäːviä]
Noun
abavia f (genitive abaviae); first declension
- (Late Latin) mother of a great-grandfather or of a great-grandmother; a great-great-grandmother
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | abavia | abaviae |
Genitive | abaviae | abaviārum |
Dative | abaviae | abaviīs |
Accusative | abaviam | abaviās |
Ablative | abaviā | abaviīs |
Vocative | abavia | abaviae |
Related terms
References
- “abavia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- abavia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.