abrogaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of abrogō.
Participle[edit]
abrogātūrus (feminine abrogātūra, neuter abrogātūrum); first/second-declension participle
- about to abolish
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | abrogātūrus | abrogātūra | abrogātūrum | abrogātūrī | abrogātūrae | abrogātūra | |
Genitive | abrogātūrī | abrogātūrae | abrogātūrī | abrogātūrōrum | abrogātūrārum | abrogātūrōrum | |
Dative | abrogātūrō | abrogātūrō | abrogātūrīs | ||||
Accusative | abrogātūrum | abrogātūram | abrogātūrum | abrogātūrōs | abrogātūrās | abrogātūra | |
Ablative | abrogātūrō | abrogātūrā | abrogātūrō | abrogātūrīs | |||
Vocative | abrogātūre | abrogātūra | abrogātūrum | abrogātūrī | abrogātūrae | abrogātūra |