absconsus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of abscondō.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /abˈskon.sus/, [äpˈs̠kõːs̠ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /abˈskon.sus/, [äbˈskɔnsus]
Adjective[edit]
abscōnsus (feminine abscōnsa, neuter abscōnsum); first/second-declension adjective
- (Late Latin) hidden, secret, concealed
- Synonym: (Classical) absconditus
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | abscōnsus | abscōnsa | abscōnsum | abscōnsī | abscōnsae | abscōnsa | |
Genitive | abscōnsī | abscōnsae | abscōnsī | abscōnsōrum | abscōnsārum | abscōnsōrum | |
Dative | abscōnsō | abscōnsō | abscōnsīs | ||||
Accusative | abscōnsum | abscōnsam | abscōnsum | abscōnsōs | abscōnsās | abscōnsa | |
Ablative | abscōnsō | abscōnsā | abscōnsō | abscōnsīs | |||
Vocative | abscōnse | abscōnsa | abscōnsum | abscōnsī | abscōnsae | abscōnsa |
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
References[edit]
- Souter, Alexander (1949) “absconsus”, in A Glossary of Later Latin to 600 A.D.[1], 1st edition, Oxford: Oxford University Press, published 1957, page 2