accubitatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of accubitō

Participle[edit]

accubitātus (feminine accubitāta, neuter accubitātum); first/second-declension participle

  1. reclined

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative accubitātus accubitāta accubitātum accubitātī accubitātae accubitāta
Genitive accubitātī accubitātae accubitātī accubitātōrum accubitātārum accubitātōrum
Dative accubitātō accubitātō accubitātīs
Accusative accubitātum accubitātam accubitātum accubitātōs accubitātās accubitāta
Ablative accubitātō accubitātā accubitātō accubitātīs
Vocative accubitāte accubitāta accubitātum accubitātī accubitātae accubitāta

References[edit]