addykcja

See also: addykcją

Polish

Alternative forms

• addykcya (Pre-reform orthography (1816))

Etymology

Learned borrowing from Latin addictiō. First attested in 1701–1750.

Pronunciation

• IPA^(key): /adˈdɨk.t͡sja/
• Rhymes: -ɨkt͡sja
• Syllabification: ad‧dyk‧cja

Noun

addykcja f

1. (obsolete) bestowal, charity, act of giving away

Declension

Declension of addykcja

	singular
nominative	addykcja
genitive	addykcji
dative	addykcji
accusative	addykcję
instrumental	addykcją
locative	addykcji
vocative	addykcjo

Further reading

• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “addykcja”, in Słownik języka polskiego‎^[1] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 7