adliciens
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of adliciō
Participle[edit]
adliciēns (genitive adlicientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | adliciēns | adlicientēs | adlicientia | ||
Genitive | adlicientis | adlicientium | |||
Dative | adlicientī | adlicientibus | |||
Accusative | adlicientem | adliciēns | adlicientēs adlicientīs |
adlicientia | |
Ablative | adliciente adlicientī1 |
adlicientibus | |||
Vocative | adliciēns | adlicientēs | adlicientia |
1When used purely as an adjective.