adsuescens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of adsuēscō.
Participle
[edit]adsuēscēns (genitive adsuēscentis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | adsuēscēns | adsuēscentēs | adsuēscentia | ||
Genitive | adsuēscentis | adsuēscentium | |||
Dative | adsuēscentī | adsuēscentibus | |||
Accusative | adsuēscentem | adsuēscēns | adsuēscentēs adsuēscentīs |
adsuēscentia | |
Ablative | adsuēscente adsuēscentī1 |
adsuēscentibus | |||
Vocative | adsuēscēns | adsuēscentēs | adsuēscentia |
1When used purely as an adjective.