aequiparans

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of aequiparō.

Participle[edit]

aequiparāns (genitive aequiparantis); third-declension one-termination participle

  1. Alternative form of aequiperans

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative aequiparāns aequiparantēs aequiparantia
Genitive aequiparantis aequiparantium
Dative aequiparantī aequiparantibus
Accusative aequiparantem aequiparāns aequiparantēs
aequiparantīs
aequiparantia
Ablative aequiparante
aequiparantī1
aequiparantibus
Vocative aequiparāns aequiparantēs aequiparantia

1When used purely as an adjective.