aljuĝi

Esperanto[edit]

From al- +‎ juĝi.

aljuĝi (present aljuĝas, past aljuĝis, future aljuĝos, conditional aljuĝus, volitive aljuĝu)

(transitive) to award (something to someone)
La tribunalo aljuĝis al ŝi la gardon de ŝiaj infanoj.
The court awarded her custody of her children.
(transitive) to attribute
- Vl. Tobek and K. Procházka (translators), Avineto (Babička / The Grandmother) by Božena Němcová, Chapter 18,
  [Ŝi] toleradis kun sankta pacienco ŝiajn kapricojn, aljuĝante ilin sole al ŝia nevenkebla, longe daŭranta malsano.
  With saintly patience she continued to endure her caprices, attributing them solely to her long, incurable illness.
- Eugen Wuester (translator), La Kantistino (Die Sängerin) by Wilhelm Hauff, Chapter 3,
  oni ankoraŭ ne estus aljuĝinta al li sesdek jarojn.
  they would not have thought he was sixty years old
  (literally, “they would not have attributed to him sixty years”)

Conjugation of aljuĝi

		singular	plural	singular	plural	singular	plural
		present		past		future
tense		aljuĝas		aljuĝis		aljuĝos
active participle		aljuĝanta	aljuĝantaj	aljuĝinta	aljuĝintaj	aljuĝonta	aljuĝontaj
active participle	acc.	aljuĝantan	aljuĝantajn	aljuĝintan	aljuĝintajn	aljuĝontan	aljuĝontajn
passive participle		aljuĝata	aljuĝataj	aljuĝita	aljuĝitaj	aljuĝota	aljuĝotaj
passive participle	acc.	aljuĝatan	aljuĝatajn	aljuĝitan	aljuĝitajn	aljuĝotan	aljuĝotajn
nominal active participle		aljuĝanto	aljuĝantoj	aljuĝinto	aljuĝintoj	aljuĝonto	aljuĝontoj
nominal active participle	acc.	aljuĝanton	aljuĝantojn	aljuĝinton	aljuĝintojn	aljuĝonton	aljuĝontojn
nominal passive participle		aljuĝato	aljuĝatoj	aljuĝito	aljuĝitoj	aljuĝoto	aljuĝotoj
nominal passive participle	acc.	aljuĝaton	aljuĝatojn	aljuĝiton	aljuĝitojn	aljuĝoton	aljuĝotojn
adverbial active participle		aljuĝante		aljuĝinte		aljuĝonte
adverbial passive participle		aljuĝate		aljuĝite		aljuĝote

infinitive		aljuĝi						imperative		aljuĝu						conditional		aljuĝus