allectivus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

allegō (I select, perfect passive participial stem: allect-) +‎ -īvus (related to doing, suffix forming adjectives)

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

allēctīvus (feminine allēctīva, neuter allēctīvum); first/second-declension adjective

  1. (Medieval Latin) Synonym of illecebrōsus (that allures or entices)

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative allēctīvus allēctīva allēctīvum allēctīvī allēctīvae allēctīva
Genitive allēctīvī allēctīvae allēctīvī allēctīvōrum allēctīvārum allēctīvōrum
Dative allēctīvō allēctīvō allēctīvīs
Accusative allēctīvum allēctīvam allēctīvum allēctīvōs allēctīvās allēctīva
Ablative allēctīvō allēctīvā allēctīvō allēctīvīs
Vocative allēctīve allēctīva allēctīvum allēctīvī allēctīvae allēctīva

Descendants[edit]

  • English: allective
  • Middle French: allectif

References[edit]

  • allectivus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • allectiuus in Ramminger, Johann (2024 May 10 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016