alleviaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of alleviō
Participle[edit]
alleviātūrus (feminine alleviātūra, neuter alleviātūrum); first/second-declension participle
- about to alleviate
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | alleviātūrus | alleviātūra | alleviātūrum | alleviātūrī | alleviātūrae | alleviātūra | |
Genitive | alleviātūrī | alleviātūrae | alleviātūrī | alleviātūrōrum | alleviātūrārum | alleviātūrōrum | |
Dative | alleviātūrō | alleviātūrō | alleviātūrīs | ||||
Accusative | alleviātūrum | alleviātūram | alleviātūrum | alleviātūrōs | alleviātūrās | alleviātūra | |
Ablative | alleviātūrō | alleviātūrā | alleviātūrō | alleviātūrīs | |||
Vocative | alleviātūre | alleviātūra | alleviātūrum | alleviātūrī | alleviātūrae | alleviātūra |