From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
allugar
- To place
- (reflexive) to be situated
Conjugation of allugar
infinitive
|
allugar
|
gerund
|
allugando
|
past participle
|
m allugáu, f allugada, n allugao, m pl allugaos, f pl allugaes
|
person
|
first singular yo
|
second singular tu
|
third singular él/elli
|
first plural nosotros/nós
|
second plural vosotros/vós
|
third plural ellos
|
indicative
|
present
|
allugo
|
allugues
|
alluga
|
allugamos
|
allugáis
|
alluguen
|
imperfect
|
allugaba
|
allugabes
|
allugaba
|
allugábemos, allugábamos
|
allugabeis, allugabais
|
allugaben
|
preterite
|
allugué
|
allugasti, alluguesti
|
allugó
|
alluguemos
|
allugastis, alluguestis
|
allugaron
|
pluperfect
|
allugare, allugara
|
allugares, allugaras
|
allugare, allugara
|
allugáremos, allugáramos
|
allugareis, allugarais
|
allugaren, allugaran
|
future
|
allugaré
|
allugarás
|
allugará
|
allugaremos
|
allugaréis
|
allugarán
|
conditional
|
allugaría
|
allugaríes
|
allugaría
|
allugaríemos, allugaríamos
|
allugaríeis, allugaríais
|
allugaríen
|
subjunctive
|
present
|
allugue
|
allugues, allugas
|
allugue
|
alluguemos
|
alluguéis
|
alluguen, allugan
|
imperfect
|
allugare, allugara
|
allugares, allugaras
|
allugare, allugara
|
allugáremos, allugáramos
|
allugareis, allugarais
|
allugaren, allugaran
|
imperative
|
—
|
alluga
|
—
|
—
|
allugái
|
—
|