almiliti

Esperanto

Etymology

From al- +‎ militi.

Verb

almiliti (present almilitas, past almilitis, future almilitos, conditional almilitus, volitive almilitu)

1. to conquer, defeat
   • Leon Zamenhof (translator), Aspazio by Aleksander Świętochowski, Act IV, Scene 1,^[1]

     De sklavo mi eksciis, ke la urbo estis almilitita, la antaŭa estraro forigita...

     From a slave I learned that the city had been conquered [and its] former leaders exiled...

2. (figurative) to win over
   • Valdemar Langlet, Vojaĝimpresoj,

     popolo, kiu [...] per la tute nemerita kaj tial ankoraŭ pli dankinda boneco kaj gastameco rilate nin fremdulojn tute almilitis al si niajn korojn.

     a people who, through entirely undeserved and thus even more thankworthy kindness and hospitality toward us foreigners completely won over our hearts.

Conjugation

Conjugation of almiliti

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		almilitas		almilitis		almilitos
active participle		almilitanta	almilitantaj	almilitinta	almilitintaj	almilitonta	almilitontaj
	acc.	almilitantan	almilitantajn	almilitintan	almilitintajn	almilitontan	almilitontajn
passive participle		almilitata	almilitataj	almilitita	almilititaj	almilitota	almilitotaj
	acc.	almilitatan	almilitatajn	almilititan	almilititajn	almilitotan	almilitotajn
nominal active participle		almilitanto	almilitantoj	almilitinto	almilitintoj	almilitonto	almilitontoj
	acc.	almilitanton	almilitantojn	almilitinton	almilitintojn	almilitonton	almilitontojn
nominal passive participle		almilitato	almilitatoj	almilitito	almilititoj	almilitoto	almilitotoj
	acc.	almilitaton	almilitatojn	almilititon	almilititojn	almilitoton	almilitotojn
adverbial active participle		almilitante		almilitinte		almilitonte
adverbial passive participle		almilitate		almilitite		almilitote

infinitive		almiliti						imperative		almilitu						conditional		almilitus

Synonyms

• konkeri