amelioracyjny

Polish

Etymology

From amelioracja +‎ -ny. First attested in 1842.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.mɛ.ljɔ.raˈt͡sɨj.nɨ/
• Rhymes: -ɨjnɨ
• Syllabification: a‧me‧lio‧ra‧cyj‧ny

Adjective

amelioracyjny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, archaic) ameliorative

Declension

Declension of amelioracyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	amelioracyjny		amelioracyjna	amelioracyjne	amelioracyjni	amelioracyjne
genitive	amelioracyjnego		amelioracyjnej	amelioracyjnego	amelioracyjnych
dative	amelioracyjnemu		amelioracyjnej	amelioracyjnemu	amelioracyjnym
accusative	amelioracyjnego	amelioracyjny	amelioracyjną	amelioracyjne	amelioracyjnych	amelioracyjne
instrumental	amelioracyjnym		amelioracyjną	amelioracyjnym	amelioracyjnymi
locative	amelioracyjnym		amelioracyjnej	amelioracyjnym	amelioracyjnych

Further reading

• amelioracyjny in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “ameljoracyjny”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 31