amicatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of amīcō

Participle[edit]

amīcātus (feminine amīcāta, neuter amīcātum); first/second-declension participle

  1. having been made friendly

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative amīcātus amīcāta amīcātum amīcātī amīcātae amīcāta
Genitive amīcātī amīcātae amīcātī amīcātōrum amīcātārum amīcātōrum
Dative amīcātō amīcātō amīcātīs
Accusative amīcātum amīcātam amīcātum amīcātōs amīcātās amīcāta
Ablative amīcātō amīcātā amīcātō amīcātīs
Vocative amīcāte amīcāta amīcātum amīcātī amīcātae amīcāta

References[edit]

  • amicatus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016