ancistrum
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek ἄγκιστρον (ánkistron).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /anˈkis.trum/, [äŋˈkɪs̠t̪rʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /anˈt͡ʃis.trum/, [än̠ʲˈt͡ʃist̪rum]
Noun[edit]
ancistrum n (genitive ancistrī); second declension
- A kind of recurved chisel
Declension[edit]
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ancistrum | ancistra |
Genitive | ancistrī | ancistrōrum |
Dative | ancistrō | ancistrīs |
Accusative | ancistrum | ancistra |
Ablative | ancistrō | ancistrīs |
Vocative | ancistrum | ancistra |
References[edit]
- ancistrum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.