ancolat
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of ancola.
Noun[edit]
ancolat n (plural ancolaturi)
Declension[edit]
Declension of ancolat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) ancolat | ancolatul | (niște) ancolaturi | ancolaturile |
genitive/dative | (unui) ancolat | ancolatului | (unor) ancolaturi | ancolaturilor |
vocative | ancolatule | ancolaturilor |
Verb[edit]
ancolat (past participle of ancola)
- past participle of ancola