androkefaliczny

Polish

Etymology

From androkefalizm +‎ -iczny. First attested in 1934.

Pronunciation

• IPA^(key): /an.drɔ.kɛ.faˈlit͡ʂ.nɨ/
• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: an‧dro‧ke‧fa‧licz‧ny

Adjective

androkefaliczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, art) androcephalous

Declension

Declension of androkefaliczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	androkefaliczny		androkefaliczna	androkefaliczne	androkefaliczni	androkefaliczne
genitive	androkefalicznego		androkefalicznej	androkefalicznego	androkefalicznych
dative	androkefalicznemu		androkefalicznej	androkefalicznemu	androkefalicznym
accusative	androkefalicznego	androkefaliczny	androkefaliczną	androkefaliczne	androkefalicznych	androkefaliczne
instrumental	androkefalicznym		androkefaliczną	androkefalicznym	androkefalicznymi
locative	androkefalicznym		androkefalicznej	androkefalicznym	androkefalicznych

Further reading

• androkefaliczny in Polish dictionaries at PWN