annihilatus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of annihilo (“I destroy”).
Participle
[edit]annihilātus (feminine annihilāta, neuter annihilātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | annihilātus | annihilāta | annihilātum | annihilātī | annihilātae | annihilāta | |
| Genitive | annihilātī | annihilātae | annihilātī | annihilātōrum | annihilātārum | annihilātōrum | |
| Dative | annihilātō | annihilātō | annihilātīs | ||||
| Accusative | annihilātum | annihilātam | annihilātum | annihilātōs | annihilātās | annihilāta | |
| Ablative | annihilātō | annihilātā | annihilātō | annihilātīs | |||
| Vocative | annihilāte | annihilāta | annihilātum | annihilātī | annihilātae | annihilāta | |
Descendants
[edit]- English: annihilate