annutus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of annuō.
Participle
[edit]annūtus (feminine annūta, neuter annūtum); first/second-declension participle
- Alternative form of adnutus
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | annūtus | annūta | annūtum | annūtī | annūtae | annūta | |
Genitive | annūtī | annūtae | annūtī | annūtōrum | annūtārum | annūtōrum | |
Dative | annūtō | annūtō | annūtīs | ||||
Accusative | annūtum | annūtam | annūtum | annūtōs | annūtās | annūta | |
Ablative | annūtō | annūtā | annūtō | annūtīs | |||
Vocative | annūte | annūta | annūtum | annūtī | annūtae | annūta |