apokopa

See also: apokopą

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈapokopa]

Noun

apokopa f

1. apocope

Declension

Declension of apokopa (hard feminine)

	singular	plural
nominative	apokopa	apokopy
genitive	apokopy	apokop
dative	apokopě	apokopám
accusative	apokopu	apokopy
vocative	apokopo	apokopy
locative	apokopě	apokopách
instrumental	apokopou	apokopami

Further reading

• apokopa in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• apokopa in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Polish

Etymology

Borrowed from Late Latin apocopē, from Ancient Greek ἀποκοπή (apokopḗ), ἀποκόπτω (apokóptō, “cut off”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.pɔˈkɔ.pa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔpa
• Syllabification: a‧po‧ko‧pa

Noun

apokopa f

1. (phonetics, prosody) apocope (loss or omission of a sound or syllable from the end of a word)

Declension

Declension of apokopa

	singular	plural
nominative	apokopa	apokopy
genitive	apokopy	apokop
dative	apokopie	apokopom
accusative	apokopę	apokopy
instrumental	apokopą	apokopami
locative	apokopie	apokopach
vocative	apokopo	apokopy

Further reading

• apokopa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• apokopa in Polish dictionaries at PWN