apparitus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of appāreō.
Participle[edit]
appāritus (feminine appārita, neuter appāritum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | appāritus | appārita | appāritum | appāritī | appāritae | appārita | |
Genitive | appāritī | appāritae | appāritī | appāritōrum | appāritārum | appāritōrum | |
Dative | appāritō | appāritō | appāritīs | ||||
Accusative | appāritum | appāritam | appāritum | appāritōs | appāritās | appārita | |
Ablative | appāritō | appāritā | appāritō | appāritīs | |||
Vocative | appārite | appārita | appāritum | appāritī | appāritae | appārita |