armoniak

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Middle French ammoniac.[1][2] First attested in 1472.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /armɔɲaːk/
  • IPA(key): (15th CE) /armɔɲɒk/

Noun

[edit]

armoniak m animacy unattested

  1. ammoniacum
    • 1900 [1472], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2[2], number 78:
      Armonyak armoniacum
      [Armoniak armoniacum]

Descendants

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “amoniak”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “amoniak”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “armoniak”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

armoniak m animacy unattested

  1. Middle Polish form of amoniak

Declension

[edit]