articulatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of articulō. Lua error: Module:checkparams:215: The template Template:PIE root does not use the parameter(s):
2=h₂er
Please see Module:checkparams for help with this warning.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ar.ti.kuˈlaː.tus/, [ärt̪ɪkʊˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ar.ti.kuˈla.tus/, [ärt̪ikuˈläːt̪us]
Adjective
articulātus (feminine articulāta, neuter articulātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | articulātus | articulāta | articulātum | articulātī | articulātae | articulāta | |
Genitive | articulātī | articulātae | articulātī | articulātōrum | articulātārum | articulātōrum | |
Dative | articulātō | articulātō | articulātīs | ||||
Accusative | articulātum | articulātam | articulātum | articulātōs | articulātās | articulāta | |
Ablative | articulātō | articulātā | articulātō | articulātīs | |||
Vocative | articulāte | articulāta | articulātum | articulātī | articulātae | articulāta |
Antonyms
References
- “articulatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- articulatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.