assiliens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of assiliō

Participle[edit]

assiliēns (genitive assilientis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative assiliēns assilientēs assilientia
Genitive assilientis assilientium
Dative assilientī assilientibus
Accusative assilientem assiliēns assilientēs
assilientīs
assilientia
Ablative assiliente
assilientī1
assilientibus
Vocative assiliēns assilientēs assilientia

1When used purely as an adjective.