autoflagelat
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of autoflagela.
Noun[edit]
autoflagelat n (plural autoflagelaturi)
Declension[edit]
Declension of autoflagelat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) autoflagelat | autoflagelatul | (niște) autoflagelaturi | autoflagelaturile |
genitive/dative | (unui) autoflagelat | autoflagelatului | (unor) autoflagelaturi | autoflagelaturilor |
vocative | autoflagelatule | autoflagelaturilor |
Verb[edit]
autoflagelat (past participle of autoflagela)
References[edit]
- autoflagelat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN