búnaður

Icelandic

Etymology

From Old Norse búnaðr.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpuːna(ː)ðʏr/

  Rhymes: -uːnaːðʏr

Noun

búnaður m (genitive singular búnaðar, no plural)

1. equipment, gear
2. (dated) husbandry, farming

Declension

declension of búnaður

m-s3	singular
	indefinite	definite
nominative	búnaður	búnaðurinn
accusative	búnað	búnaðinn
dative	búnaði	búnaðinum
genitive	búnaðar	búnaðarins

Synonyms

• (equipment): útbúnaður m

Derived terms

• landbúnaður
• hugbúnaður
• höfuðbúnaður
• útbúnaður
• vélbúnaður