bandraíodóir

Irish

Etymology

From ban- (feminine prefix) +‎ draíodóir (“magician”).

Noun

bandraíodóir m (genitive singular bandraíodóra, nominative plural bandraíodóirí)

1. enchantress

   Synonym: draíodóir mná

Declension

Declension of bandraíodóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative bandraíodóir bandraíodóirí Vocative a bhandraíodóir a bhandraíodóirí Genitive bandraíodóra bandraíodóirí Dative bandraíodóir bandraíodóirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an bandraíodóir na bandraíodóirí Genitive an bhandraíodóra na mbandraíodóirí Dative leis an mbandraíodóir don bhandraíodóir leis na bandraíodóirí

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
bandraíodóir	bhandraíodóir	mbandraíodóir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “bandraíodóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN