barczeć

Old Polish

Alternative forms

• (possibly) barczyć

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) First attested in c. 1500.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /bart͡ʃʲɛt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /bart͡ʃʲɛt͡ɕ/

Verb

barczeć impf

1. (of an animal, attested in Greater Poland) to roar; to bellow
   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[1], Lubiń, page 2:

     Elephas barrit bąrczy vel myekocze

     [Elephas barrit barczy vel miekoce]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 18r:

     Elephas barrit bąrczy vel myekocze

     [Elephas barrit barczy vel miekoce]

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “barczeć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “barczeć”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk