Jump to content

baubaturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of baubor

Participle

[edit]

baubātūrus (feminine baubātūra, neuter baubātūrum); first/second-declension participle

  1. about to bark

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative baubātūrus baubātūra baubātūrum baubātūrī baubātūrae baubātūra
genitive baubātūrī baubātūrae baubātūrī baubātūrōrum baubātūrārum baubātūrōrum
dative baubātūrō baubātūrae baubātūrō baubātūrīs
accusative baubātūrum baubātūram baubātūrum baubātūrōs baubātūrās baubātūra
ablative baubātūrō baubātūrā baubātūrō baubātūrīs
vocative baubātūre baubātūra baubātūrum baubātūrī baubātūrae baubātūra