beatyfikacja

See also: beatyfikacją

Polish

Etymology

Borrowed from Medieval Latin beātificātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛ.a.tɨ.fiˈkat͡s.ja/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: be‧a‧ty‧fi‧kac‧ja

Noun

beatyfikacja f

1. (Roman Catholicism) beatification

Declension

Declension of beatyfikacja

	singular	plural
nominative	beatyfikacja	beatyfikacje
genitive	beatyfikacji	beatyfikacji/beatyfikacyj (archaic)
dative	beatyfikacji	beatyfikacjom
accusative	beatyfikację	beatyfikacje
instrumental	beatyfikacją	beatyfikacjami
locative	beatyfikacji	beatyfikacjach
vocative	beatyfikacjo	beatyfikacje

Derived terms

adjective

• beatyfikacyjny

 

Related terms

verb

• beatyfikować impf or pf

 

Further reading

• beatyfikacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• beatyfikacja in Polish dictionaries at PWN