bitumiczny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bitum +‎ -iczny. First attested in 1782.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bi.tuˈmit͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: bi‧tu‧micz‧ny

Adjective

[edit]

bitumiczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) bituminous
    Synonym: bitumowy
    skała bitumicznabituminous rock

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
noun
[edit]
adjectives
nouns
verb

References

[edit]
  1. ^ Gaspard le Compasseur de Créquy-Montfort Courtivron (1782) Nauka O Gatunkach I Szukaniu Rudy Żelazney, Topieniu Iey W Piecach Wielkich i Dymarkach, Robieniu Miechów Drewnianych, Stawianiu Pieców Na Topienie Rudy; O Fryszerkach i Fryszowaniu Żelaza Surowego, Laniu Naczyn Żelaznych; O Robieniu Stali Z Żelaza Ciągłego Albo Surowego[1], page 27
  2. ^ bitumiczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]