blandiloquentia

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 07:34, 4 August 2019.
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From blandiloquens +‎ -ia.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

blandiloquentia f (genitive blandiloquentiae); first declension

  1. charming or coaxing language

Declension[edit]

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative blandiloquentia blandiloquentiae
Genitive blandiloquentiae blandiloquentiārum
Dative blandiloquentiae blandiloquentiīs
Accusative blandiloquentiam blandiloquentiās
Ablative blandiloquentiā blandiloquentiīs
Vocative blandiloquentia blandiloquentiae

References[edit]

  • blandiloquentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • blandiloquentia”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • blandiloquentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.