bloet

See also: blöt

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch bluot, from Proto-Germanic *blōþą.

Noun

bloet n

1. blood

Descendants

• Dutch: bloed
  • Afrikaans: bloed
  • Berbice Creole Dutch: blutu
  • Javindo: bloet
  • Skepi Creole Dutch: blut
  • →? Sranan Tongo: brudu
    • → Aukan: buulu
    • → Saramaccan: buúu
• Limburgish: blood

Further reading

• “bloet”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “bloet (II)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page II